Iets zo mooi, dat kan niet! bedacht mske toen ze voor de zoveelste keer het gedichtje las “Do not stand at my grave and weep” en zag dat er bijstond dat de auteur niet gekend was. Dus tikte ze de eerste zin op google in en kwam dus bij Mary Frye.

En ze vond twee versies van het gedichtje. Alhoewel het nooit een definitieve versie heeft gekend.

Toch gaat mske eens nakijken of er nog meer poëzie van Mary Frye te vinden is.