Toen deze morgen zich aankondigde als een flutmorgen, een rotmorgen, een *lelijk-woord*morgen besloten Slow en mske die morgen, die morgen te laten en naar de bibliotheek te stappen, naar de markt kippebillen te gaan halen zodat ze lekker kip met frieten konden eten en de lotto binnen te doen. Je weet maar nooit. Toen ze dat beslisten viel het zoveelste lijk uit de kast en Slow zei: “wel verduveld, we zijn weg en we gaan er ene drinken om eens efkes te bekomen.

In de bibliotheek begon het al goed, de dame in kwestie wou een tweede keer een boete innen. Gelukkig was dat snel opgelost. De kippenboer had een nieuwe wagen en voor die gelegenheid mochten ze kiezen, een glaasje witte Hagelander of een glaasje fruitsap.

Het grote dilemma was waar ze iets gingen drinken: in de reeds gekende of in een nieuw. Ze zijn dan maar een jongerencafé binnengestapt.

“Enkel in het weekend” antwoordde de barman op de vraag of het een jongerencafé was. Blijkbaar, want het ganse ding was ingericht met oudgrijze legerkleur, vuil gepatineerde muren en beduimeld uitziende planken, maar aan de jongeren die daar binnen zaten te zien, zijn Slow en mske nog snotneuzen, met uitzondering van de drie beebies van een 35 jaar die daar aan de toog hingen.

De jongeren zelf waren over de laatste nieuwe hype, namelijk de duivensport bezig. En mske dacht: “wat is dit een leuk stadje, dat zulke dingen allemaal kunnen”.