Uitgeslapen dus! En mske staat op en gaat vol goeie moed haar betalingen doen. Maar dat is nu al jaar en dag een probleem als mske begint met betalingen doen. Altijd moet iemand haar dan net hebben of de telefoon gaat en daarna is de sessie verlopen en moet ze weer inloggen, dat was vroeger al zo en dat is nog altijd zo. Dus iedere keer nadat mske betalingen gedaan heeft, vraagt ze zich af wat er nu weer kan fout gelopen zijn, gewoon omdat ze zich daar niet kan op concentreren.

Vanmorgen zegt ze dus: “ik ga nu betalingen doen, iedereen laat me met rust!”

Ze opent pc banking en … pardaf … wat is dat nu? Daar is een domiciliëring af die er niet af moet op dit moment -mske en domiciliëringen dat loopt niet vlot- en ze denkt: “is dat nu die van februari? Of is dat al die van maart”. Ze belt naar de bank, kwart voor twaalf. De bediende is met iemand aan het loket bezig en vraagt om even te wachten. Okee, vijf minuten … maar dan bedenkt mske dat haar sessie weer zal afgelopen geraken en begint intussen de andere betalingen te doen.

Slow stapt naar de keuken, hij gaat het eten maken. En mske betaalt en betaalt en betaalt en “we helpen U zo snel mogelijk verder”. Tien minuten. Het is niet zo gemakkelijk om met één hand de gegevens in te tikken terwijl je met de andere een telefoonhoorn vast hebt.

Twaalf uur top … de postbode klopt! mske roept naar de keuken, maar Slow hoort dat niet. mske brult naar de keuken maar Slow hoort dat niet, mske legt “voorzichtig” de telefoon af, gaat naar de voordeur, regelt alles met de postbode en doet “voorzichtig” de voordeur dicht.

De betalingen zijn gedaan hoor, maar mske vraagt ze zich af wat er nu weer kan fout gelopen zijn, gewoon omdat ze zich daar niet kon op concentreren.