Mei was van de pre-televisie generatie en boerenvrouwke als ze was, heeft ze nooit veel op gehad met het ding. Meestal zat ze dan met mske in de keuken terwijl de anderen keken. Maar het was een echte leut om met Mei naar TV te kijken. Dan nam ze haar stoel en ging naast pee zitten. Pee had maar één oog en kon de ondertiteling niet lezen. Mei ook niet, al deed ze alsof, het ging haar te snel. Bovendien tolkte ze niet gewoon wat er zogezegd gezegd werd, maar voegde ze er telkens “zeitem” of “zeise” aan toe.

Het leidde toch wel tot hilarische toestanden, zoals met de drie cowboys, die tegenover hun vijanden kwamen te staan en na wat heen en weer gescheld, door Mei als volgt verteld:

• “Wat doen jullie hier?” zeitem.
• “We passeren gewoon” zeitem.
• “Dat is hier wel mijn land” zeitem.
• “Kan je dat bewijzen?” zeitem.
• “As ge ni wil leusteren schietek aa oren af” zeitem.

hun weg vervolgden. Het gaf het geheel altijd een volledig onverwacht tintje.

Mei wilde wel begrijpen dat het maar gespeeld was maar kon niet aannemen dat één acteur in twee verschillende films een andere rol kon spelen. Zo werd ze eens razend omdat in een retrospectieve een bepaald acteur een vrouw het hof maakte en ze riep verontwaardigd uit: “Gij krapuul! Ge zijt pas vorige week met een ander getrouwd!”