Er was een tijd dat je tegen mske het woord “voetbal” nog niet kon uitspreken of ze begon al te balen. Dat gevoel stamde van vroeger in haar jeugdjaren. Ze woonden in de huizen van de rijkswacht. In die huizen toen was geen centrale verwarming, dus waren ze wel verplicht om in de woonkamer te zitten. Als va voetbal wou zien, moesten de kinderen op de zetel zitten en zwijgen! Geen enkel geluid werd getolereerd. Dus las mske.

Aangezien va niet goed hoorde ging hij bovendien nog zo dicht mogelijk bij de TV zitten. En vermits mske de oudste was, was het normaal dat hij tijdens de wedstrijd plots zei: “ms ga mij iets te drinken halen”, wat mske als goed opgevoede dochter dan ook deed. Maar om naar de kelder te gaan moest ze tussen va en de TV door wat hem dan de uitroep ontlokte: “Stoemme trut, zie je dan niet dat het net een belangrijk moment was!”

Iedere zondag moesten de voetbaluitslagen genoteerd worden want dikwijls was hij dan op dienst. Zekere dag wilde hij zelfs dat mske een verslag maakte van een wedstrijd die hij niet kon zien. Ze heeft dat gedaan! Ze heeft dat zelfs zo goed gedaan dat hij dat nooit ofte nooit meer gevraagd heeft! Ze had gewoon alle commentaar van de reporter in steno genoteerd en nadien uitgetypt. Niks meer, niks minder!

Haar eerste vriendje, waarover later, heeft haar één keer, tijdens de voetbal op TV, gezegd: “Zwijg!” Die kans heeft hij nooit meer gehad.

Jaren en jaren heeft mske geen voetbal gehoord, gezien of gedacht.

Slow is een voetbalfan … Hij ging mske leren voetbal waarderen. Jullie staan me toch toe dat ik even lach achter mijn kattepoot? Bij een match op TV was hij, uitermate luid, commentaar aan het geven op iets. Daarvan kreeg mske, wl wetend dat dat niet tegen haar was, ineens de bibberatie, omwille van de herinneringen aan vroeger. Ze heeft hem dan gezegd dat haar vadeer dat ook deed. Gelukkiglijk is Slow “va” niet, maar sedertdien heeft hij niet meer tegen de TV geroepen.

Ze vindt het wel prettig om met hem naar de voetbal te gaan en naar het spel zelf te kijken maar dat is hoofdzakelijk omdat ze ervoor ergens iets gaan eten en/of erna een stapke in de wereld zetten.