Sommige ontmoetingen zijn eigenaardig. Op zijn minst!

Vanmorgen ging mske het karreke van de GB terugzetten en als ze zich omdraait staat daar de schattigste oude vrouw die je je kan voorstellen. Gewoonweg weggelopen uit een droom. En lachend steekt ze mske iets toe en mske denkt verkeerdelijk dat ze de kar wil overnemen en zegt iets over een jeton, maar de oude vrouw zegt: “meiske (ahem), doe jij dat eens voor mij want ik kan daar niet aan uit” en ze steekt mske een 20 frankstuk in de hand.

mske, die zelf nog een 20 frankstuk gebruikt voor het kastje van het zwembad, begint te denken van: “welke karrekes zijn hier nu op 1€ en dewelke op 2€?” Ze steekt op goed geluk de 20fr in een karreke en jà het lukt.

De oude vrouw zegt dat ze alles toch maar moeilijk maken want vroeger dan hoefde dat niet en jà, ze was met mske akkoord dat het de mensen hun eigen schuld was.

En ze begon te vertellen dat ze op haar overloop gevallen was, maar niet op de zagende, klagende toon die veel mensen hebben als ze over hun kwalen vertellen maar op een grappige manier. En toen vroeg ze even of mske nu van Sint Truiden kwam, dus legde mske de situatie maar even in het kort uit.

Het babbeltje was niet lang en toen ze verder gingen had mske eigenlijk spijt dat ze niet wist wie die vrouw was.