De gist is zo goed als op, dus wou mske naar de Colruyt. Wat Slow de reactie ontlokte van: “dan brengen we iets om te knabbelen mee”. Slow is zot van chips, heb ik al gezegd zeker.

En mske nam wat ze nodig hadden en Slow stond bij de chips en mske wandelde daar gewoon door en zei: “niet voor mij hoor”. En Slow nam niks mee.

Later in de auto pruilde hij en zei: “soms zeg je ook dat je iets om te knabbelen wil”. “Ah ja maar” zei mske “het is niet omdat ik niets wil, dat jij niks voor jou mocht nemen”.

Want mske is vast besloten. Ze wil terug naar haar gewicht van voor “hèt”.