Zoals aangekondigd:

Twee heel goeie vrienden, een muizeke en een olifant gingen een wandelingetje maken in de woestijn. En toen ze zo al een pozeke gelopen hadden, lette het muizeke niet goed op en liep in drijfzand.

En het begon te jammeren, te jammeren van: “oh oh oh, had ik maar mijn mercedes hier gehad, dan kon je mij er uit trekken”. De olifant echter bleef koelbloedig, ging door de voorpoten en strekte zijn slurf … en nog verder en nog verder tot hij het muizeke bereikte, het uit het drijfzand trok, waarop het muizeke snel over de slurf van de olifant naar de vaste grond liep.

Moraal van dit verhaal? Als je een lange slurf hebt, heb je geen mercedes nodig.