Voor een klein mske was 1 april gewoon de verjaardag van haar vader. En niks anders.

Het jaar dat mske acht zou worden werd Broerke geboren op één april. En de dag werd vervelend.

Alle jaren hetzelfde grapje van: “den deze heb ik voor mijn verjaardag gekregen”.

mske had al zo een hekel aan het gezegde dat een vrouw haar man een beebie “schonk”.

Een kind is ding maar een wezen, een mens, die geef noch krijg je kado.

Toen Broerke 3 werd, vertelde hij aan de ganse wereld dat hij en zijn vake beiden 36 werden. De ene maanden, de andere jaren. En iedereen lag plat van het lachen, of deed tenminste alsof. Zou die dat uit zijn eigen geweten hebben?

En de aprilgrappen? mske vond dat er goeie en slechte grapjes waren. Er waren die waar je niet onderuit kon, want bepaalde berichtjes kon je niet negeren. En dat vindt ze nog steeds. Bij mske werden noch worden aprilgrappen uitgehaald. Thuis is de plaats waar je zekerheid mag verwachten van je medebewoners. En als je grappig wil zijn, dan doe je dat op een grappige manier en niet alsof er om gevraagd wordt dat het leven van dag tot dag uitgestippeld wordt.

Anders toch maar veel plezier gewenst aan diegenen die er toch aan mee willen doen.