Er bestaat een nutsvoorwerp waar niemand het over heeft en dat toch iedereen gebruikt -laat ons hopen.

Grootvader werkte bij de R.T.T. en die scheurde dan de oude telefoonboeken in blaadjes van vier en hing die in het huizeke. Moe kocht dan wel wc-papier maar dat was dan zo goedkoop mogelijk, zodat het bijna schuurpapier was, maar bij mske werd dat deugdelijk en zacht. Het merk dat ze gebruiken bestaat in twee kleuren: gewoon wit en oranje. Blijkbaar zijn dat reuzegrote verpakkingen en zo kan het voorkomen dat je enkel het oranje of enkel het witte vindt.

Op één van die dagen dat het in het oranje te doen was, bracht mske dat dan maar mee en kreeg last. Maar ze dacht niet dat het daar zou van komen en ze stapte naar de dokter die het had over de wc’s op de autostrade. Dat kwam die dokter goed uit waarschijnlijk want mske was net naar Frankrijk geweest.

Toen ze het echter daarna thuis nog eens kreeg dacht mske aan de kleurstof en bracht enkel nog het witte mee.

Vandaag in de Colruyt, enkel het oranje! Maar het witte stond bovenop de rekken nog in grote verpakking. Slow vraagt aan de bediende of het mogelijk is om zo een wit pak te krijgen. De man klimt op het rek en vraagt welk soort Slow bedoelt en als hij het doorheeft, zegt hij: “jamaar meneer die ganse bak zit nog vol”. Slow zegt dat hij het witte wil en de man zegt dat dat nu eens het zelfde is. “Néén” zegt Slow “daar is een verschil”. Je kan nu toch moeilijk in de Colruyt naar een kerel gaan brullen dat je geïrriteerd geraakt van het gebruik van dat oranje papier, als die 2m boven je hoofd achter een stapelbak staat. Maar die man wil precies niet. En pas als mske zegt van: “kom Slow jong, als we er geen krijgen, is het ook zo” vraagt hij plots hoeveel ze er willen.

Eens beneden zegt mske hem: “in dat oranje zit kleurstof, en je kan daar hinder van ondervinden” en pas dan bleek hij iets vriendelijker te worden. Wat had hij gedacht? Dat ze dat wit wilden omdat het assorti was met hun ondergoed?