Waar we vorig jaar inhielden om een paar vlasvelden te fotograferen moeten we dat dit jaar al helemaal niet doen. Hier wat verder, bij ons in de straat hebben we nu ook uitgestrekt vlasland, aan beide zijden zelfs.
Ik weet wel dat landbouwers teelten afwisselen, maar het vlas werd oorspronkelijk vooral in de Vlaanders geteelt, dat was de vlasstreek bij uitstek omwille van de textielfabrieken daar. Zo leerde men ons in de school.
In elk geval doet zo een vlassen kleedje erg zomers aan en met de nakende zomer ben ik blij dat ik er nu dagelijks kan passeren.
Zo’n veld is dan ook erg mooi! Bij vlas denk ik altijd aan soort blond, vlasblond, of iets rommeligs, doordewarrigs, onbestemds – vlassig. Maar het is een prachtig gewas dat alle eer verdient.
Hier zie je ze de laatste jaren wel meer, eens hier, dan elders, maar toch komen ze meer voor dan vroeger.
Zo heb ik het destijds ook op school geleerd. Hier zijn nog weinig vlasvelden te zien.
Het zijn er niet erg veel maar je komt ze wel op elke wandeling tegen. En ze zijn uitgestrekt.
Ik vind een jurkje of ander kledingstuk van linnen helemaal niet prettig dragen. Het kreukt en kriebelt, schuurt en zit niet lekker. Maar die vlasvelden zijn prachtig.
Prettig om dragen vind ik het ook niet, maar het kan voor zoveel ander linnen gebruikt worden.
Heel erg vroeger, toen ik een jaar of vier/vijf was, woonde ik met mijn ouders en zussen aan de rand van een stadje waar we vrij zicht hadden op de velden. Als er dan vlas werd geteeld, kreeg ik een extra waarschuwing dat die mooie blauwe bloempjes van de boer waren en dat je die niet macht plukken. 🙂
Als kind heb ik die dus nooit gezien. Het was pas toen we hier woonden dat er ineens één veld was met vlas, om het nu een beetje verspreid wel overal tegen te komen.
Ik ben de plukleeftijd gelukkig al voorbij.
Mooi om te zien die vlasvelden.
👍
Prachtig zo een vlasveld, en linnen jurkjes en broeken kreuken maar dragen zo heerlijk luchtig zeker bij warm weer. Al blijft het zicht op een vlasveld betoverend
Dat uitzicht is werkelijk uitzonderlijk.
Toen we ze voor het eerst zagen (in Zeeuws Vlaanderen) stapten we er voor af om te kijken. We bleven kijken, zo mooi. Dat kenden we niet in Brabant en Holland.
We hoorden dat ze niet lang bloeien. Jammer.
Neen. Dat is ook zo. En je moet ze ook op het juiste ogenblik van de dag treffen, las ik ergens.
We troffen het dus. 🙂