Zijn we nu wat lastig of in ons Q gebeten? Precies wel een beetje hé. Dat is zo met periodes dat we dat krijgen. Meestal ergeren we ons niet aan speldeprikskes, maar op sommige momenten, zo om de één keer per … kan dat wel zijn dat de timing geweldig verkeerd zit en er toch ineens zo iets de kop opsteekt van: “is het weer van dat?”

“Van dat” betekent dan, dat we ons zo lichtjes gerold voelen. Daar zijn verhalen genoeg over, die we nog niet vertelden en vandaag ook niet van zin zijn. Vandaag zeggen we gewoon: “is het weer van dat?” en we denken voor de ik-weet-niet-hoeveelste-keer: “ze zullen me niet meer hebben, ik help niemand meer”.

En dit gezegd zijnde maken we er geen woorden meer aan vuil. We doen ons achterdeurke open en smijten er nog maar ene op onze virtuele mesthoop. Dat is goed voor de virtueel patatten.