Vorige vrijdag, terwijl Slow binnen bij de garagist stond, ging mske even daarnaast in de hangaar binnen. Daar verkochten ze namelijk aardbeien, zo vers van de pluk: 3€ de kilo voor de dikke, 2€ de kilo voor de kleintjes.

Slow, die een echte aardbeieneter is, had er maandag terug zin in en ze stopten bij het madammeke onder het geïmproviseerd huizeke. Dat huizeke bestaat namelijk uit fruitbakken met een blauwe bâche er over. We weten wel dat dat een zeil of dekzeil is, maar wij vinden dat dat er uit ziet om bâche te heten.

Dat madammeke was zo madammeke niet, sjaans dat die aardbeien al niet zo zuur waren als zij zelf, maar: 3€ de kilo, niks dikke, niks kleintjes.

Vandaag bedacht Slow dat ze eens bij die andere konden stoppen waar stond: “aan veilingprijs”, maar hij bedacht er direct achter: “als die maar open zijn”. Ze waren open. Op het uithangbord -en dat is niet juist want het staat- op het uitstaanbord waren schuin over die “aan veilingprijs” twee pamfletten gekleefd, zeggende “aan lage prijzen” en “aan zotte prijzen”: 1.40€ de kilo voor de dikke en 1€ de kilo voor de kleintjes.

Bovendien, jaja, bovendien kreeg mske nog een kogelpen (en geen brolbazaar) met een telefoonnummer op, zodat ze altijd konden informeren wanneer er aardbeien te krijgen waren. Volgens dat madammeke is dat deze week en de volgende zeker nog geen probleem.