Gedaan met eten … of hoe je op een bepaalde leeftijd nog het kind kan uithangen.

Slow ging hoestsiroop halen en bracht als verrassing kebab in een pittabroodje mee. En ze zaten dat hier zo genoeglijk op te smikkelen.

Toen het ganse broodje verorberd was, veegde mske mooi haar mondje af en ze verfrommelde het zilverpapier en ze drukte en duwde tot het een mooi rond balleke was. Ze legde het tussen hen in en zette haar twee handen met hun wijsvinger en middelvinger op de tafel. Haar rechterhand gaf een tjoek tegen dat balleke, maar … een bekke mislukt. mske zei met reportersstem: “Oooeeeiii, slechte uittrap van …” en ze noemde de naam van de doelwachter van de Kwistenbiebels.

Slow’s handen sprongen in actie en sjotten het balleke terug, recht in de voeten … euhm wijsvinger van mskes rechterhand. En toen stonden haar handen te dabberen en deed de rechter of hij ging sjotten maar het was de linker die trapte … onder Slow’s arm door. “1-0” juichte mske. Slow sjotte terug, langs de zijkant van de tafel … en dat was dus naast het doel hé!

En toen mocht mskes speler met de lastige naam nog eens trappen. “2-0” zei ze. Toen de bal net naast Slow’s arm buitenscheerde zei Slow: “match afgefloten, de bal ligt onder de kast”.