“mske, kom je eten?” riep Slow van uit de keuken. mske sprong recht en stapte kloefend met haar klompen terwijl ze antwoordde: “ik kom er aan! Ik kom er aan! Ik kom er aan! Niet alles opeten!” Tussen de “op” en de “eten” opende ze de keukendeur en zag Slow fronsend kijken. mske is een beetje uitbundig vandaag, ziede.

En toen ze haar pittabroodje met haar mes te lijf ging en daarbij zei: “arré steek” fronste Slow nog neiger.

Efkes later toen ze haar gemengde sla en vlees in het broodje wou krijgen en daarbij “Sesam, open U” tegen het broodje zei, keek Slow écht bedenkelijk en zei: “dat verslikken in die appelsien heeft er echt geen goed aan gedaan hé …”