mske is langs Meneer Sloddermans geweest, nieuwe dossiers halen want maandag is dossierdag en de facturen wegdoen en het waren deze keer dus geen klein factuurkes. En mske dacht van: “oeioeioei, nu gaat hij buikpijn krijgen, als hij dat ziet”. En ze dacht ook: “nu geeft hij weer geen dossiers meer”.

Er lagen geen nieuwe dossiers. “Zie je wel” zei mske.

Thuis gekomen ging de telefoon. “Ik neem” zei mske, al vreesde ze dat hij ging zagen over de hoge facturen of over andere dossiers die voorrang moesten krijgen.

“Wanneer is U langsgekomen?” vroeg hij. “Zoiets van net op de middag” zei mske. “Otferdoemme” kafferde hij “ik had de dossiers voor U nog op de stoel gelegd”.

Je moest het maar weten hé mske, je moest het maar weten. We noemen hem Sloddermans voor iets.