mske had dus een minuscuul klein klantje. Die bracht per maand zoiets van een zakcent op, maar “wie het kleine niet eert is het grote niet weerd” en “vele kleintjes maken één groot”. Ze had altijd aardig samen gewerkt met de afgevaardigde van de klant.

Toen vertelde hij haar ergens in juni dat de zaak was overgenomen en dat de zaken die mske deed zouden verdriedubbelen en toen hield hij, de afgevaardigde, dat tegen en gaf mske geen gegevens over de nieuwe directie.

Later kwam hij dan af met dat heel groot contract voor een andere vestiging en alles ging goed gedurende de maand juli.

De eerste augustus grijpt de nieuwe directie in want de ouwe ging op de gewone voet verder net alsof er geen nieuwe was. De nieuwe afgevaardigde lijkt een prima kerel om mee te werken en ineens kwam dat ander contract er ook nog tijdelijk bij. Alles leek goed te gaan, met de nadruk op “leek”.

Want na de crematie van Nonkel Dronk kreeg mske een eigenaardig telefoontje van de vroegere afgevaardigde die zei: “jullie hebben je geld voor juli nog niet gekregen … en dat zal niet gebeuren ook niet, want ze betalen niet” en hij wist informatie die hij niet kon weten tenzij hij nog in de pc’s van de nieuwe directie kon of dat er daar een mol zat.

mske lag daar over te piekeren en nam een besluit. Ze belde de nieuwe afgevaardigde op en zei dat ze maandag en dinsdag na de crematie niet voor hen werkte aangezien er al rare zaken genoeg waren voorgevallen die maand augustus. De man schrok. Even later had mske de bewijzen in handen dat de firma wel het akkoord voor betaling had doorgegeven maar dat die werd tegen gehouden door diegene die zowel door mske als door de nieuwe afgevaardigde van mollenpraktijken werd verdacht.

mske wordt het wel beu dat zulke machtsstrijden steeds boven haar hoofd moeten gevoerd worden.