Heel lang geleden kreeg Zoneke de rode hond. En aangezien een collega van mske zwanger was, vertelde ze dat aan die collega, waarop die nogal snerend reageerde met: “denk je nu écht dat ik me daar niet op voorzien had”.

Het motiveren van die inspuitingen bij meisjes was toen begonnen en in mskes vroegere klas hadden er enkele gezeten die de vaccinatie niet hadden gewild omwille van “ik ben bang van een pikuur”.

Meestal heeft mske achteraf haar goedbedoelde mededelingen voor zich gehouden, al lukt dat niet altijd maar meestal krijgt ze wel het deksel op de neus.

Toen Slow dan ook onlangs, ergens op een privé gebied tegen een dame zei: “ik zou die eerst opeten, want die gaat vallen” had mske efkes een visioen van een rood aanlopende vrouw die sneerde: “dat zie ik ook wel” of “waar bemoei jij je mee”. Maar neen, de vrouw draaide haar pak friet, waarbij de friet in kwestie de grond kuste en zei: “oeps, het is al te laat”.