Op deze reactie gaan we eens proberen uit te leggen wat ons drijft, wat dat bloggen betreft natuurlijk.
mske heeft al altijd geschreven. Brieven naar correspondentievrienden over de hele wereld, stukjes die zomaar opkwamen en die ze nadat ze ze goed vond, verbrandde omdat moe er eens eentje gevonden had en er nogal commentaar op geleverd had.
Nu dít schrijven op een blog is nog iets anders. Het lijkt net of mske vindt dat er geen tijd genoeg is om alles verteld te krijgen en dus is er een constante drang om toch maar te vertellen en te schrijven.
En de Wiet? Dat was geen bladvulling, maar eveneens iets dat wij het vermelden waard vonden. Gemakkelijkheidshalve gebruikten we die ook alleen als we geen tijd, geen zin of geen inspiratie hadden.
Met onze welgemeende verontschuldigen hoor Wiet!
Wat denkte daarvan?