“Ik heb zin in een snoepeke” zei Slow. “Ja maar” zei mske “ik heb last in mijn mond van die gecompliceerde tandtrekkerij”.

“Ik zal voor jou melo-cakes meebrengen” zei Slow. Eigenlijk zei hij iets anders maar dat mogen we niet meer zeggen en dat woord met zoen derin dat wil niet zeggen wat dat wil zeggen.

Zogezegd, zogedaan. En hij bracht een grote doos van 24 mee. “Dat moet vandaag niet op hé” zei mske. Er zijn er al zes verdwenen als sneeuw voor de zon en het is nog maar 10u. Ik ben benieuwd.