Gisteravond stond de camionette er en mske trok haar stoute schoenen aan, nu niet dat mske bang is om tegen iemand te gaan zeggen dat zijn hond te vroeg blaft maar het was verdorie vriezig koud en de straat glinsterde verdacht.

Op mskes neutrale inleiding gevolgd door de vraag of hij wist dat zijn hond zo geweldig blafte als hij vertrok, gaf de man het logische antwoord: “jamaar, ik ben zelfstandige”.

Dat deed mske efkes aan die absurde mopkes denken van: “hou oud ben je?” “Groen”. Het was even logisch als de reden in een mail die ze onlangs kreeg over die mail die ze onlangs kreeg. Absurd.

“Dat beest mag voor mijn part de ganse dag bassen” had mske gezegd “maar halfzes ’s morgens, dat is toch wel te vroeg”.

De volgende antwoorden van: “ik moet zo vroeg vertrekken want in moet naar Antwerpen/Gent/Chicamacca … ” die negeerde mske toen ze zei: “probeer er iets aan te doen”. Uiteindelijk besloot hij de buurman te vragen de hond binnen te nemen als hij zo vroeg blaft.

Vanmorgen bleef het stil. Toen Slow opstond zei hij: “de camionette staat er nog, nu durft die mens niet te vertrekken zie”.