Vannacht toen mske de pc wou afsluiten ging ze nog even de internetgazet lezen en zei: “Het brandt bij Vital“.
Toen ik wat verwonderd keek vertelde ze over Vital, de mosselboer. Hoe ze ooit, na een bezoek bij de gynecoloog iets wilden gaan eten en maar bij Vital, ingang aan het plein, binnenstapten. Ze vertelde over de formica tafelbladen, die zelfs toen al niet meer in de mode waren, wat de zaak het uitzicht gaf van een grote keuken waar je gewoon kon aanschuiven. Ze waren de zus van Schoonzusje daar nog tegen gekomen en het werd een leuke avond. Dat kwam ook mee door de onformele en losse gang van zaken die toen eigenlijk óók al nergens anders meer te vinden was.
Later toen ze daar nog eens naartoe wilden, bleek de ingang aan het plein dicht maar blijkbaar was er een ingang op de Diestsevest ook. Het was niet hetzelfde lokaal, maar ergens staat mske nog iets voor over een gedeelde keuken. In elk geval was het decor meer aangekleed met tafelkleedjes op de tafels, die houten poten hadden. Er waren ook lampekappen aan de muren. Het was er ook gezellig. In de jaren die volgden, volgden er dan ook meerdere bezoekjes. Bij elk bezoek zat het restaurantje voller en voller zodat ze uiteindelijk begonnen te reserveren.
Bij een bezoek van Duitse vrienden reserveerden ze ook … voor zes personen en ze bleven op de mat staan want er was geen plaats. Veel komaf werd er niet van gemaakt. Er was geen plaats want er waren mensen later gekomen dan gereserveerd en zodoende was de volledige planning in duigen. Toen ze een tafeltje van vier aangeboden kregen -voor zes- draaiden ze zich om, gingen weg en gingen nooit meer terug.
Waarom weet mske niet meer, hadden ze nu gehoord dat er andere uitbaters waren of weet ik veel, op een dag trokken ze weer naar Vital, ingang plein. Het was er volledig vernieuwd, een beetje overdadig maar toch gezellig. En het eten was ook lekker. Mosselen waren al lang niet meer het hoofdgerecht.
Of het nu uiteindelijk over twee restaurants ging of niet, dat heeft mske nooit geweten … omdat ze het nooit gevraagd heeft, natuurlijk. En eigenlijk ligt ze daar niet wakker van.
Toen ze me dat vannacht allemaal vertelde wou ik dat hier nog snel komen melden maar mske zei: “Je bent niet lekker … ik ga slapen”. Hoor je dat mske al zeggen? Eigenlijk zei ze “Ge zij gij nie goe zeker? Ik ga slapen. Morgen zal er wel meer nieuws zijn ook“.
En ze zette de pc af.
Wat denkte daarvan?