De post van vandaag was niet van die aard om luidkeels “joepie” te roepen, een verwittiging dat het nummer van de twee gsm’s, waarvoor mske, als een braaf meiske, vorige week de belwaarde oplaadde, ging vervallen. Meer inlichtingen konden verkregen worden op een verkort nummer … te bellen met de gsm in kwestie en dat in een zone zonder dekking …

Haar privé gsm bleek nog 357 dagen in orde te zijn en mske dacht al dat die kaart verstuurd was te samen met het smske. Die van de zaak dan maar … “krch krch krch mompel vervalt binnen één dag”.

En toen zat mske op het dak! Niet echt natuurlijk, want er bestaat geen zekerheid dat ze daar wel ontvangst zou hebben. Het zekere voor het onzekere nemend heeft ze met de vaste gebeld. Eerst een hoop gedoe om daar een nummer te vinden. Wat blijkt?

• Hier is dekking genoeg, behalve een heel klein stukske. Alleen ons huis en de berg?
• Je moet om de drie maanden een betalend telefoongesprek voeren. Dat is nieuw, dat heeft ze nog nooit moeten doen.
• Er zijn geen plannen voor uitbreiding van het netwerk in de nabije toekomst. Natuurlijk niet, dat klein stukske interesseert geen mens.

Eens terug afgelegd wou mske direct dat betalend telefoontje doen en ze belde Slow’s gsm. Naderhand bedacht ze dat dat nonsens was, want ze had met de panne naar Mr. Sloddermans gebeld om te zeggen dat ze een dag niet bereikbaar was en dat is geen drie maanden geleden. Ze belt dus nog eens het verkort nummer. Er is van het resterend bedrag niks af, maar dit keer verstaat ze wel dat “de gratis minuten nog één dag geldig zijn”.

Een storm in een glas water dus. Maar toch een storm en dat met mske op het dak …