Sedert ze over die opwarming van de aarde begonnen, waren de zomers koeler en de lentes en herfsten waren warm, soms zeer warm. Het is nu toch al een paar jaar dat september een zeer zomerse maand is in tegenstelling tot lang geleden.

Dit jaar vindt mske dat de herst wel degelijk zijn trein niet gemist heeft en blijkbaar zinnens is van eens goed uit te pakken.

Kille ochtenden zodat ze hier al een paar keer een briket in het duvelke gesmeten hebben om de kilte te breken. De geur van het vuur en ook de geur buiten. Alles wijst op de herfst.

Soms denkt mske dat de aarde niet zozeer opwarmt maar wel dat de seizoenen verschuiven. Maar dan denkt ze weer aan sommige jaren van lang geleden dat ze ook met haar sweater moest gaan werken in de zomer omdat het zo een killige natte zomer was.

En de winters? Hoeveel winters heeft ze niet gesnakt naar sneeuw? En er waren de winters dat er wel sneeuw was, maar dan net op een moment dat het niet moest. Zoals toen mske moest bevallen van Zus. Toen moesten va en Ex alle dagen de uitrit van de garage vrijmaken want die lag aan de achterzijde van de tuin en gaf uit op een doodlopend wegeltje. Die sneeuw heeft de ganse week dat mske in het moederhuis was gelonkt en geroepen en toen ze naar huis ging was hij weg.

Veel uitleg om te zeggen dat de herfst daar is. Als ze hier nog een briket op dat vuur willen gooien, ga ik nog wat bij ’t duvelke liggen.