mske vond gisteren niet echt een leuke dag. Buiten de problemen met de scanner maakte ze zich zorgen over mij. Ik had zondag niet willen eten en gistermorgen en -avond ook niet. En mske vond dat ik er maar zielig bij zat.

Er was niks op TV en ze gingen dan maar naar de opgenomen Witse kijken. Wat was dat een tegenvaller. Wat een monster van een draak van een aflevering. mske kan die meerdere van Witse niet hebben. Hoe die in ’t echt is, kan ze natuurlijk niet weten, maar als acteur vindt ze hem maar niks en zijn personage is ook niet van de poes. Ze vind dat allemaal kwatsj! Dat is nu altijd in die feuilletons. Ze nemen een hoofdpersonage dat altijd de zaken oplost maar verder niks anders doet dan onder zijn sikkedeizen krijgen. Oftewel is die goed voor zijn werk en dan stoppen ze met zagen, oftewel is die niet goed en nemen ze een andere. En dan veranderen ze gewoon de titel. Wat mske ook niet snapt is dat die mensen, als die superieuren zo superieur zitten te doen, hun ontslag niet op tafel smijten. “Als ge ’t dan zoveel beter kunt, doeget dan zelf” dat zou mske zeggen. Wat een watjes!

Toen ik dan gisteravond lenig als altijd van de overloop van de trap sprong en voor de deur zat te mauwen, deed ze de deur open en toen ik te kennen gaf naar de keuken te willen, heeft ze me om elf uur nog eten gegeven. In normale omstandigheden zou ik dat op mijnen buik kunnen schrijven, want dan zou ze zeggen dat ik maar moet eten als ’t etenstijd is. Maar nu niet, meer nog, ze is zelfs op het treetje tussen de keuken en het buro bij mij komen zitten en vroeg: “was je niet goed Sloefke?”

En toen ik vanmorgen gewoon mijn bakje leeg at, was ze al helemaal content.