Als mske zo soms het duvelke naast haar in het oog krijgt, duvelke dat momenteel dienst doet om de killigheid uit het huis te jagen en soms wel wat langer brandt ook, dan denkt ze terug aan de oude schoolstoven van vroeger.
Die zagen er ook zo wat uit maar dan in een veel grotere vorm. Ze stonden midden in de klas en de buis ging naar boven richting plafond om van daar de helft van het klaslokaal door te lopen naar de schouw.
Bizar genoeg heeft mske enkel herinneringen aan die stoof van het derde en vierde leerjaar. Tevoren kan ze zich niet voor de geest halen, erna ook niet.
Eigenaardig genoeg kan ze zich ook maar één of twee keer herinneren dat de nonnen die stoven vulden tijdens de les.
En dan vraagt mske zich af of zij in hun jeugd minder kouwelijk waren of dat die stoven dan werkelijk zo veel warmte gaven want in zo een klas zat je toch gemakkelijk met een twintigtal stil te wezen.
magda
Ewel lastig mens,’ t is ook nooit goed he!Ik heb er ook een appelsien bijgezet voor je!haha
O die stoven herinner ik me goed ! Die stonden inderdaad midden in het klaslokaal en als je er wat dicht bij zat dan ‘schoeperde” je (=bijna verbranden)en als je er vèr van zat dan was het juist van pas! ’s morgens vulde de concierge de kachels in alle klaslokalen en soms in putje winter vulde de juffrouw de kachel wat bij!We mochten er dan allemaal onze schoenen en botten naast zetten.Die kachels gaven echt héél veel warmte en we waren wat blij met die warmte want we droegen allemaal kleren die niet zoveel warmte gaven als tegenwoordig!