Onze facteur heeft een andere brommer of anders is ’t een andere facteur. Dat is krijtelijk. Die brommer bromt veel brommiger, dat is niet krijtelijk, maar wel het feit dat Slow en mske aan het geluid van die andere brommer gewend waren. En dan zegden ze: “daar is de facteur”. Nu zeggen ze: “is dat nu de facteur?”  Als Slow dat vraagt zegt mske: “ik zou ’t niet weten, ik zit met mijn rug naar ’t raam”. Soms vraagt hij dat niet en zegt: “t is de facteur” omdat hij het rode bolleke voorbij zag snorren.

Je zou je afvragen waarom ze zo attent op die facteur zitten te letten. Wel dat is omdat ze nog steeds geen echte brievenbus hebben. En dat zit er nog niet direct in. Waarom niet? Awel, die kerel van de ramen en de deuren had een deur geplaceerd die dan wel mooi is en fris oogt, maar eigenlijk had mske eenzelfde deur gewild als die die er in stond. Bovendien zei die kerel van de ramen en de deuren dan wel dat hij daar een knop wou opzetten en een brievenbus in maken, maar dat deed hij niet. En nu mag hij dat niet meer doen.

Ondertussen vragen Slow en mske zich af of ze deze deur als voordeur gaan houden of gewoon deze deur als deur van ’t kot gaan pakken als ’t kot vanzeleven afgeraakt. En dan moeten ze daar zeker al geen brievenbus gaan in maken.

Optie! Een brievenbus tegen de gevel. Daar hebben we ’t al over gehad, maar met zo twee twijfelaars zou het uiteindelijk nog eens een Penne kunnen worden ook.