Dat hier afen toe eens een lijk uit de kast valt heeft te maken met het toedoen van mensen. Jawel! Onder andere ook door onbegrijpelijkheden van bepaalde instanties. Die instanties gaan we niet noemen, om het zo schoon te zeggen als iemand die ons van hulp had kunnen zijn maar niet wou omdat “hij met die mannen geen ambras wou”. Eind dit jaar zou alles opgelost moeten zijn – altijd in de voorwaardelijke wijs want met “die mannen” weet je maar nooit.

Nu zijn er natuurlijk grote ergernissen en kleine ergernisjes. Eén van die kleintjes viel vrijdag met de facteur in de brievenbus. Slow moet vóór 27 november zijn nieuwe elektronische identiteitskaart halen met meebrenging van 12,5€ en een pasfoto waar hij ook nog mag voor betalen. Tot daar toe, ware het niet dat Slow zei: “lap! We zijn vorige keer samen naar ’t stadhuis gegaan en nu kunnen we er weer twee keer naartoe”. Als je wil besparen op je auto moet je zeker al niet met instanties beginnen rekenen. “Bizar” zei mske “de S komt nochtans voor de W in ’t alfabet”. “Het zal met de leeftijd te maken hebben zei dieje snotter van een Slow die daar ocharme anderhalf jaarke jonger is dan mske. “Nog niks doen” zei mske “misschien komt die van mij ook nog.

Ze had gelijk. Vanmorgen, ook met de facteur. Alleen mske moet nog vóór 25 november op dat stadhuis zijn met haar 12,5€ en haar pasfoto. Er stond zelfs met stiftje bijgeschreven dat ze gesloten zijn op 10 en 11 november.

En nu wringt de schoen. Ze doen het er om. Gegarandeerd. Want net nu heeft mske gezegd dat haar haar in een overgangsfase is. Zie dat ze tien jaar moet rondlopen met haar kwaffuur zoals ze nu is op hare pas.  Ze heeft zo al vijf jaar rond gelopen met een foto die ze niet kan laten zien zonder dat de flikken gaan opvragen of ze niet geseind staat.  De volgende moet beter.  Zo simpel is dat.

Eerst wou ze niet naar de kapper omdat haar haar nog niet lang genoeg was om er model aan te geven en nu heeft ze geen tijd. En nu komt daar nog bij: geen tijd niet meer, want om nog een afspraak vast te krijgen bij een nieuwe kapper in de loop van volgende week … dat zal een spannerke worden.

Maar dan rijst er een ander probleem. Stel dat die kapper het ook niet goed doet. Dan moet mske tien jaar rondlopen met een mislukt kwaffuur op hare pas.  Misschien pakken de flikken haar dan gewoon op, zonder op te vragen of ze geseind staat.

Mogelijkheid! De kapper waar ze zou willen gaan kapt enkele dagen per week zonder afspraak, maar dan verliest mske zo veel tijd. Tijd die ze sowieso eigenlijk niet heeft, zelfs niet om te peizen hoe ze dat nu gaat oplossen.

Dit wordt heel waarschijnlijk nog vervolgd. Het weze gezegd dat mske hare peizer voor ’t ogenblik in overdrijf* staat.

*Nota van de redactie: Overdrijf = vertaling van overdrive.