Deze week lazen we in de internetgazet een artikel met als titel “Voor wat belwaarde trekken ze hun topje uit“. Dat handelt dan over minderjarigen die voor de webcam uit de kleren gaan voor één of andere die hen wat belooft. “Dat is de schuld van de ouders” zeggen de meeste reageerders dan.

De ouders dus! Misschien wel maar de hoofdschuld ligt toch niet bij de ouders, maar bij de huidige trend. Laten wij ook eens met de potten gaan rammelen. Want hoe ga je zulke kinderen/jongeren het verschil uitleggen van uit de kleren te gaan voor het promoten van borstonderzoek? Hoe met het feit dat grote massa’s uit de kleren gaan voor een fotograaf die er ook geld aan verdient? Naaktkalenders waar ze TV-programma’s over maken? Noem maar op!

Maar als die kinderen/jongeren dat doen, wordt zelfs het woord prostitutie gebruikt. Omdat daar iets aan vasthangt.

Awel ja! Alle bekende personages doen het nu ook niet bepaald gratis. Over dat uit de kleren gaan weten we dat niet natuurlijk maar Bob Geldof, het boegbeeld van de strijd tegen de armoede, verstaat het om voor een speech die hij zou geven over armoede, de luttele vergoeding van eenenvijftigduizend vijfhonderd eurokes te vragen. Ah ja, dieje mens moet toch ook een vliegerke pakken en een hotelleke boeken newaar.

Er is het spreekwoord dat zegt: “woorden wekken maar voorbeelden trekken”. Dat ze daar eerst eens over peizen vooraleer ze, nog maar eens, de ouders de volledige schuld in de schoenen gaan schuiven.