mske rijdt te weinig met de auto. Tot die bevinding kwam ze gisteravond toen ze besloot dat ze toch wel eens met de nieuwe ouwe auto wou rijden.

Dat mske weinig rijdt heeft te maken met een soortement lamzakkerij. Want eerlijk gezegd ziet mske er tegen op om telkens die zetel en die drie spiegels te verzetten.

Gisteravond niet dus. Ze verzette de zetel, de drie spiegels en vertrok. De nieuwe ouwe auto trachtte mskes gunst te verwerven. Na de XM zou hij daarvoor uitermate zijn best moeten doen. Zo had mske gedacht. Maar de auto deed heel wat anders. Hij reed. Niet dat dat zo bijzonders is, anders zou hij geen auto zijn, maar hij reed op zulkdanige manier dat mske zich op een zeker moment afvroeg of ze niet met haar, ooit geliefde, fiëstake op de baan was. Zelfs de lichten en de wissers zaten nog automatisch in haar vingers.

Nu achteraf denkt ze dat het misschien dat geweest is dat haar overhaalde de auto te kopen. Hij is zowat van hetzelfde blauw en hij heeft ook een lief smoeleke.