Ergens in het begin van vorige week op een heel vroege morgen kwamen de mannen van de gas. Ze plaatsten piketten en borden zodat duidelijk werd dat er gewerkt werd. Ze sloopten een beetje en ze sleepten een beetje hier naast onze zijgevel en ’s avonds waren ze weg, ze lieten de piketten en de borden staan en we zagen ze niet meer terug

Gisterenmorgen heel vroeg kwamen de mannen van de gas. Ze plaatsten piketten en borden zodat duidelijk werd dat je rond moest rijden. Ze slepen de straat ginder van voor open en maakten gekke geluiden. ’s Avonds haalden ze de omleiding weg en dekten de geul over de straat af. Ze plaatsten borden zodat je zag wie voorrang had en wie niet.

Vandaag zagen we hen niet meer terug. “Dat komt met het weer” zei Slow. “En gisteren dan?” vraag ik me af. Met die smeltende sneeuw en die opengebroken straat is dat ginder van voor een groot gedasjter. Een varkenspoel ziet er properder uit.

Slow ziet het somber in en zegt dat ze ons hier een weekend met een opengebroken stoep gaan opzadelen, maar tot nu toe vindt mske dat we er nog niet veel hinder van ondervinden en bovendien zegt de tamtam dat ze onze straat -nog niet- niet gaan inkomen.