« …

De receptie ging door in de Ravensteingalerij en daar bleek dan wel degelijk eten voorzien. Standjes en nog standjes vol met bergen en bergen sandwiches en standjes vol met drankjes en een paar bierkraamkes. Er was te veel. Te veel voor de, toch wel talrijk opgekomen, dorpelingen van Oekene, Boonwijk, Essen-hoek, Nerem en wij dan. Er was nog een bevolkingsgroep die zich wel te goed deed aan de uitstalling in de Ravensteingalerij en dat waren de plaatselijke daklozen, maar blijkbaar had niemand daar bezwaar tegen. Sommigen van hen hadden zelfs hun plastic zakskes meegebracht om voorraad in te doen.

Uiteindelijk hebben we paté geproefd uit Oekene, het standje van Nerem was leeg op enkele folderkes na -was het al op? Of hebben ze geen specialiteit-, dat van Essen-Hoek werd al opgeruimd, die hadden ballekes met kriekskes mee gehad, ook aan gebrek aan specialiteit, die van ons waren nog lustig aan het schenken en ik heb daar nog efkes een paar woordekes met onze burgervader -die trouwens jonger is dan Zoneke- geplaceerd. Het standje van Boonwijk was gewoonweg onbereikbaar. Volgens het nieuws op TV-Brussel, waar we zondagmiddag een stukje van zagen moet dat iets op basis van koffiebonen geweest zijn.

Daarna hadden we dan die begeleide wandeling. Er was een chocoladewandeling maar aangezien die niet echt specifiek op de inschrijving vermeld stond hadden wij maar voor “Art Nouveau in de Marollen” gekozen en daar ben ik, achteraf gezien, uiterst blij om. We hebben een stukje Brussel gezien dat we nog niet kenden. Ex was daar ooit met mij eens door de Hoogstraat gereden maar dat was het.

Eerlijk is eerlijk, ik had wel al van Art Nouveau gehoord, van Horta ook maar ik had er mij nooit echt om bekommerd over hoe of wat.

Awel, het was schitterend. Slow en ik gaan pogen die wandeling nog eens te doen, onder ons beidjes dan.

Volgend jaar mogen ze voor wat mij betreft nog eens winnen. Het was een geweldige meevaller.

Nu blijven er enkel nog de kleine anekdotes over, dus …
 

Wordt vervolgd …