Ella keek bepaald zielig toen ze in haar bedje moest. Ze zei dat ze de nacht ervoor niet goed geslapen had. “Er zat een bij in haar kamer” wist Amke te vertellen. “Een bij?” vroeg mske “heb je die gezien?” “Neen” zei Ella “alleen maar de ganse nacht “bzzzzzzz” gehoord”. “Een mug” dacht mske die de beten op Ella’s polske, armke en gezichtje zag.

Later lagen de kindjes zalig te slapen tot opeens, iets na tien “OmaSlo-ow” geroepen werd. “Ik hoor het weer” zei Ella. mske keek rond, zag niks en beloofde Ella dat ze het licht op de gang zou laten branden. En ja, een half uurtje later was het weer zover, maar nu zag mske twee van die booswichten en mepte de eerste plat tegen de muur. Die had klaar en duidelijk net gegeten. De tweede ging er op een haastje vandoor. mske haalde het muggenstekkerke bij Amke uit het stopcontact en stak dat bij Ella in. “Zo” zei mske “nu zou het opgelost moeten zijn.

Bollie en Zoneke kwamen thuis en iets later riep Ella terug. Zoneke was er deze keer als eerste bij en tegen een supersnel Zoneke zijn die monsters niet opgewassen. “Nèm” zei Zoneke en keek een beetje bedremmeld naar de plek die het gepetste beest had gemaakt. “Die had zich ook nog goed volgezogen” zei hij grimmig.

Had Noah dat ooit gedaan hé, voor hij die ark opstapte dan hadden Zoneke en mske niet elk een petsplek moeten maken.

Dat is niet onze vondst hoor, dat van Noah, dat lazen we ooit ergens.