Op de markt waar Slow en mske hun groensels kopen staan meerdere groenselkramen.

De eerste keer werd hun aandacht getrokken door de prijs van de tomaten en ze kochten een heel bakske en ook een hoopke appelen.

De tweede keer waren er bij dat kraam geen tomaten omdat de prijs op de veiling te hoog was en ze kochten dan maar tomaten bij het andere kraam. Die marktkramer schreeuwt de ganse markt overhoop en eigenaardig genoeg staan de kooplustigen daar drierijen dik aan te schuiven om er te mogen kopen met zenuwachtige toestanden en voorstekers en ontevreden voorgestokenen.

De prijzen bij het rustige kraam zijn nochtans lager, behalve de sla, en het gaat er bovendien rustiger aan toe. Er is niet zoveel volk, je wacht je beurt af en je wordt op je beurt bediend. Geen geduw, getrek, geen tisaanmij-gedoe.

Snap je dat nu? Dat mensen afgaan op het grootste lawijt in plaats van te kijken en te vergelijken?