Het is wel september maar het is toch nog warm en toch bespeurde mske gisteren enkele rare blikken naar haar outfit. Ze had namelijk haar short aan, kledingstuk dat zij het handigst vindt op een fiets.

Niet dat het oord waar mske in haar short liep zo speciaal was, het was maar de markt van Sint Truiden. De marktbezoekers droegen bijna allen een uitrusting die mske tijdloos noemt en die bij bepaalde mensen blijkbaar doorgaat als klasse. mske voelt zich niet oud genoeg voor dat soort kleding. Heel waarschijnlijk zal ze zich daar nooit oud genoeg voor voelen. Nu ja, ze keken.

mske weet dat haar benen er nog altijd wit uitzien al zijn die evenlang aan de zon blootgesteld geweest als haar gezicht en haar armen en haar handen. Niet dat mskes gezicht en armen en handen zo bruin zijn als deze van een snelbruinende medemens maar eerder van het soort: “kijk ik heb ook een kleurke”. Enerzijds is dat niet zo slecht want Slow is wel een snelbruinende medemens en die kan momenteel één van zijn shorts niet dragen -of alleen thuis- omdat hij anders precies zijn chartellen vergeten aantrekken is.

Verder is mskes short een Adidas! Maar ze is al een beetje veel oud en een beetje aan de versleten kant. En dan haar t-shirt. Ojee! Met twee poezekes waarvan ééntje met een blinddoek op en het opschrift: “love is blind”. Het is geen zicht,dat zegt ze zelf, maar het is zo gemakkelijk op een fiets en ze zweet er zich niet kapot mee.

“Maar heej!” dacht mske “het is maar om tomaten te halen hoor”.

Vandaag gingen ze naar de zondagse rommelmarkt in Tienen, het was zondag en het was warm. mske trok een gekleder bloesje aan maar met dezelfde short en toppunt van al … zo ongeveer iedereen liep daar zo rond.