Slow en mske stonden aan het kraamke bij de tomaten toen ze vast stelden dat ze hun plastic zakskes niet bij hadden. Dus vroeg Slow of de man die tomaten in drie zakjes kon doen, twee voor in mskes fietstassen -een kwestie van evenwicht- en een derde voor in zijn rugzak. “Mag dat niet in twee?” vroeg de man, niet erg vriendelijk. mske legde uit over dat evenwicht en die rugzak.

Even later liepen ze met drie zakskes tomaten over de markt. “Amaai dat was dik tegen de goesting” zei mske. Slow opperde om volgende keer bij een ander kraam te gaan. Dat is natuurlijk een mogelijkheid. Maar anderzijds … die kerel gaat daar niet van wakker liggen want die is het voorval al lang vergeten.

“Neen” denkt mske “we gaan volgende keer gewoon terug naar dat kraam, steken drie plastic zakskes onder zijn neus en zeggen dat hij op die manier toch al één van de twee die hij extra gaf heeft terug gewonnen en dat hij zo binnen enkele weken zelfs winst zal maken.

Azo nen troemf voor een plastikke zakske …