De titel verwijst naar iets van heel lang geleden. mske en Broer waren nog klein en op TV waren twee clowns aan het goochelen. En die ene zei tot het publiek: “zonder de ei kapot te maken” gooide een vers ei omhoog en zoals te verwachten was, viel dat ei op het hoofd van de andere kapot.

Broer vond het geweldig, zo geweldig dat hij de keer daarop dat er gekookte eieren op tafel stonden, een ei greep en zei “zonder de ei kapot te maken” terwijl hij het op zijn eigen hoofd knotste. Het leverde hem een boze blik van moe op zodat hij later nog wel de woorden maar niet meer zijn hoofd heeft gebruikt.

Maar zoals gezegd, dat was lang geleden en als er nu stoten uitgehaald moeten worden …

mske had zo de living eens bekeken en gezegd dat, aangezien Amke en Ella toch groter werden, het nogal dom was om die klokken nog in die woonplaats te laten waar alle eieren altijd zo voor de hand bleken te liggen. Zodoende had ze er voor gezorgd dat er nogal veel beloop was in die woonplaats zo tegen de tijd dat de klokken uit Rome gingen gaan terugkomen. Op die manier zouden de klokken verplicht zijn om andere oorden uit te kiezen, zoals daar zijn de ganse gang en de trappen en de hele overloop.

Het werd later en later en de kindjes mochten we verwachten rond half tien en de klokken ook zoiets. “Wanneer ga je …?” vroeg Slow. “Moet je nog boven zijn?” vroeg mske. “Dan mag Sloef niet meer in de gang” zei Slow.

Sloef niet meer in de gang? Daar ging veel volk naar komen kijken. Slow opende de deur en ik ritste door zijn benen door en hij zei een lelijk woord. Hij riep me. Maar zo gaat dat niet hoor. Hij stampvoette naar boven en zei “straks gooit hij nog een ei kapot”. Maar hij vond me niet. “Ach laat maar” zei mske “hij lust toch geen chocolat”.

Maar Slow wou absoluut het laatste woord hebben en bonsde op de deur van de kleedkamer. En toen, toen zegden ze allemaal tegelijk wat. “Krak” zei het ei. “Op de klink van de deur mannen” roloogde Slow. “Dat is origineel” zei mske. “Dat is nu toch straf” zei Slow. “Ziede nu waarom ik zo lang wachtte” zei mske.  Ik zei niks en sloop het bureau terug in.

Ella had een zelf gemaakt korfke bij en knotste de eieren er in. “Hola voorzichtig, seffens zijn ze kapot” zei Slow. “Wie dat het zegt” dacht mske.