Het dateert van jaren geleden dat Broer het zonder auto wou doen, maar indertijd lukte dat niet. Met de kinderen des huizes die muziek speelden, sportten en wat dan ook, was hij al meer dan duizendpoot genoeg als hij wel een auto ter zijner beschikking had.

Toen dacht mske ook wel dat het moest kunnen zo zonder auto.  Leuven was niet te ver af, de Colruyt lag toen wel moeilijker maar ze hadden de hobby en dus twee auto’s nodig. Zeker toen mske zelfstandige werd en het werk moest ophalen bij de klanten.

Maar nu met het digitale tijdperk, het werk dat zachtjes via de mailbox binnenschuift, de kinderen uit den huize en Belgacom TV ook “My Club” aanbiedt zodat ze hier beslisten die jaarlijkse abonnementen maar stop te zetten, begon het idee te rijpen dat het allemaal goed en wel was om dagelijks met de fiets te gaan rijden omdat ze anders achter die pc zitten te verzanden, zoals Slow het diepzinnig noemt, maar dat ze dan even goed het nuttige aan het aangename kunnen paren.

Toen kwam de technische controle in november en ze hadden voor 750€ kosten zodat ze er nog wel een jaartje mee voortkonden en dan konden ze stillekesaan uitkijken naar een andere, dixit de garagist.

Op 25 april na een bezoek aan Slow’s zus ging het fout. De auto ging aan het over verhitten. De radiator was stuk en die reparatie kostte weer 227€.

Nu hadden ze voor Sinksen weekend toch van alles gepland, maar zaterdag voormiddag ging het al verkeerd. De auto liep weer heter dan heet te worden. En kijk, wat bleek? Mogelijk kwam dat doordat de vorige eigenaar wat in de koelstof had gegoten om lekken van de radiator en radiatorleidingen tegen te gaan en zat daardoor de thermostaat geblokkerd of mogelijk was de koppakking -in het schoon Vlaams de joint de culasse- naar de filistijnen. De garagist wou dat wel eens bekijken.

Dat hebben Slow en mske ook eens bekeken. Qua financiële uitsparing is het al de moeite, taks, verzekering en de brandstof.  Dus moesten ze de praktische kant nog eens uittesten en overpeinzen. Sedertdien hebben ze hier al alles met de fiets gedaan. Zoneke is per bus bereikbaar en als het winter wordt is er keuze tussen drie bushaltes, voor een belbus weliswaar, maar alle drie op minder dan honderd meter afstand. Als ze “boe” roepen, springt St. Jozef zelfs uit het kapelleke van de halte “kapelleke” gewoon van ’t schrikken. En de trein is er ook nog.

En al hoort mske niet zo direct bij de groene jongens met de geitenwollen sokken, ze begint toch stilaan genoeg te krijgen van de roofbouw op zaken die onherstelbaar zijn. En zoals ze daar nu in de Golf van Mexico bezig zijn … Okee, het is niet alleen in naft en diesel dat petrol zit, het zit zowat overal in alles en nog wat, maar alles in een keer weg werken gaat nu ook niet.

Deze week hebben ze beslist dat er geen auto meer komt en hebben ze de nummerplaat ingeleverd. Nu zijn ze in afwachting van twee gratis busabonnementen.

Er zullen nog wel obstakels opduiken, één ervan is er al, namelijk het containerpark, maar daar zullen ze ten gepaste tijde wel een mouw aan weten te passen en als het echt niet anders kan, kopen ze toch gewoon terug een auto, maar dan liefst een op elektriciteit.