Vorig jaar stonden de tomaten op een zeker ogenblik 2,5€ per kist. Slow en mske brachten toen één kistje mee en bekloegen zich achteraf dat ze er geen twee meehadden want dat was de laagste prijs dat de tomaten gestaan hebben.

Dit jaar besloten ze de kans niet meer voorbij te laten gaan. Als de tomaten aan 2,5€ de kist kwamen zouden ze twee kistjes nemen en de spaghettisaus voor de winter klaarmaken en invriezen.

Vorige zaterdag was het zover. Geladen met twee volle zakken tomaten kwamen ze thuis. Slow deed de nijpcontrole, t.t.z. hij betastte alle tomaten en haalde er de malste uit. Die maakte mske dan klaar.

Gisteren herhaalden ze die handeling, alleen heeft mske de tomaten gesorteerd en heeft Slow tijdens het sudderen zich opgeofferd om af en toe eens te gaan omroeren. Dat is namelijk een goede reden om zo af en toe eens te proeven. Dat is zijn specialiteit! Proeven dan,  al kan hij goed omroeren ook.

Slow heeft al alle potjes en dekseltjes bijeen gezocht om er de saus in te doen. De meeste die hier gewoon in de keuken staan zijn namelijk te groot. Daarnet was hij de kauga’s aan het zoeken en hij kwam glunderend uit de kelder en zei alsof het een grote schat betrof: “kijk eens wat ik gevonden heb” en hij haalde een stapeltje kleine potjes te voorschijn die in een doos in de kelder zaten.

Nu zullen ze straks wel terug de tomaten keuren, denk ik.