Toen ze gisteren Slows zus naar de trein brachten stelde die voor nog even in het stationsbuffet een koffietje te gaan drinken. Slow maakte de bedenking dat het er nogal gesloten uitzag waarop hij begon met de fietsen vast te leggen en mske en Slows zus zich al naar het loket begaven om een ticket te kopen.
Er hing een bericht waarop stond: “Gesloten wegens personeelstekort, zich wenden “http://www.nmbswerftaan.be”.
“Wat nu?” vroeg Slow’s zus. mske wees op de automaat. Maar daar stond de vermelding “buiten gebruik” op het scherm.
“Wat nu?” panikeerde Slows zus. mske stelde haar gerust zeggende dat ze ook bij de conducteur een ticket kon kopen.
En ja het stationsbuffet was gesloten. Na 14u moet je blijkbaar geen dorst meer hebben.
Uiteindelijk heeft Slows zus in Leuven haar aansluiting gemist, is ze daardoor op de verkeerde trein terecht gekomen en via een omleiding, zij het maar een kleine, naar huis gereden.
Hopelijk is door al deze perikelen haar zin om eens meer te komen niet over gegaan. Die zin had ze vrijdag na haar succesvolle eerste treinreis wel gehad.
Han
Kijk, dat is nogal een radicale oplossing van de spoorwegen. Alles dicht, dan kun je over de service niet klagen. Want die is er niet.
ms
Ik denk niet dat de spoorwegen dat officieel meldden aangezien het een handgeschreven kartonnen mededeling was.
Vakantieperiode?
magda
wat zei ik ook al weer? “Met de trein reizen is altijd op avontuur gaan!!”
Han
@Magda, toen ik nog conducteur was vond ik dat ook altijd.
De vragen die ze kunnen stellen, de richtingen die ze kunnen kiezen, de verhalen over betaalautomaten en waarom het uitgerekend míjn schuld was dat zíj geen kaartje hadden kunnen bemachtigen…
En nog veel meer…
Het was de reden dat ik altijd op de vraag “Wat doet u voor werk?” als antwoord gaf: “Ik begeleid geestelijk gehandicapten in het openbaar vervoer”.
Want treinreizigers maken hun avontuur altijd zelf.