De busrit van hier naar Zoneke vertoont een gaping. Typisch eigenlijk dat de bus van hier naar Tienen drie minuten later aankomt dan de bus naar Zoneke er vertrekt. Ook typisch dat er maar om het uur een bus is, terwijl er naar Zoneke om het half uur een verbinding is maar die ze dan niet nemen omdat er dan bij Zoneke nog niemand thuis is.

Slow en mske hebben dat opgelost met intussen te winkelen. Enkele kleinigheidjes in de Colruyt of iets van de Carrefour.

Gisteren gingen ze de CO²-cilinder van het protmachien omwisselen, dat kunnen ze normaal hier ook, maar ze waren dan toch in Tienen newaar en dan konden ze bovendien nog een pot mosterd meebrengen want in onze Colruyt hebben ze enkel die van Dijon en die vindt Slow te straf.

Straf? Jawel, het is een straf om in die Carrefour een CO²-cilinder te gaan omwisselen. Het is een straf om eerst te wachten om je tassen af te geven aan het onthaal, het is een driedubbele straf om aan de elektrostand je beurt af te wachten, het is een straf om aan de kassa te staan en het is een straf om aan het onthaal je tassen terug te krijgen.

Straf is het dat ze een uur tijd hadden en uiteindelijk nog bijna moesten rennen om hun bus te halen.

Hoofdschuldige is natuurlijk die elektrostand.

De eerste dame kocht iets enorm groot. Op het ogenblik dat Slow en mske daar kwamen was ze net aan het betalen. Waarom dat nog zo lang duurde kan ik niet vertellen want dat weten Slow en mske ook niet.

De volgende dame kocht iets dat in de afgesloten vitrinekast lag. Eerst werd die vitrinekast opengemaakt, weer afgesloten want er moest eerst in het magazijn gecheckt worden of er daar geen meer waren. Aan de duur te meten heeft hij dat ganse magazijn op zijn kop gezet, maar er waren er geen meer. Vitrinekast terug open … of toch poging tot. Hij had alle sleutels van Sint Pieter aan de hanger en die heeft hij allemaal geprobeerd om uiteindelijk eerst nog een toerke rond het blok te doen eer hij die kast effectief opende.

Toen het eindelijk aan Slow en mske was waren de gevulde CO² containers op. Om dat te weten heeft hij eerst alle lege cilinders uit de doos gehaald om dan te besluiten om maar naar het magazijn te gaan. Blijkbaar stond dat magazijn nog op zijn kop, aan de duur te meten dan toch.

Straf is het ook dat, terwijl die knul die cilinders ging halen er ineens een tweede elektrostander opdook. Net of die twintig minuten eer niet had kunnen zien dat het daar fout aan het lopen was.

Uiteindelijk kwam hij af met een volle doos volle cilinders en hij zette er een op de toog die van vorm dan wel dezelfde was maar niet van etiket. Zijn woord dat dat dezelfde moesten zijn vertrouwden Slow en mske niet en toen hij als bewijs liet zien dat er andere, met wél hetzelfde etiket, in die doos zaten, zegden ze beiden gelijk dat hij die dan maar moest geven.

Ondertussen hadden Slow en mske natuurlijk al lang besloten dat ze in het vervolg hier wel in het plaatselijk winkelke zullen gaan, al moesten ze er speciaal om rijden.

Ze zijn op een holleke nog mosterd gaan halen.

Aan de kassa was het ook vollen bak zodat Slow, vooruitziend, al voor is gegaan om de tassen te halen alwaar de dame in discussie was met een andere klant. Waar de discussie over ging, daar heeft Slow niet naar geluisterd. Hij stond klaar om over het poortje te springen en die tassen zelf te nemen.

Ze zijn op een holleke naar de bushalte gestormd, alwaar de bus natuurlijk te laat was zodat ze niet hadden moeten hollen.

Resultaat? mske is bij Zoneke ook binnengestormd met een hoogdringendheid omdat ze in Tienen niet in staat was geweest in de boskes te gaan.