Nu heeft mske toch een dubbel gevoel bij het volgende. Het viel gisteren voor en eigenlijk wou ze het er niet over hebben, vanmorgen weer wel, nu weer met een dubbel gevoel.

Het gaat om iets dat ze zag op de autobus en ergens lijkt het haar wel op roddelen als ze het hier vertelt, anderzijds kent niemand de persoon in kwestie, mske trouwens zelf ook niet.

Het koppel stapte op zo een twee haltes voor Slow en mske er af moesten. Ze waren niet van de jongste maar ook nog niet oud. De man vleide zich uitgebreid op een dubbele zetel en keek vergenoegd de wereld in. Het was zo het type man dat kijkt alsof hij iedere vrouw kan krijgen.

Zijn vrouw bleef staan. Ze droeg een witte driekwartbroek en een gestreept bloesje. Toen ze zich wat draaide zagen Slow en mske het gelijk en schrokken. Ze deden wat ze in zulk een geval altijd doen, ze nepen mekaar in de hand en Slow fluisterde dat het spijtig was dat hij zijn fototoestel niet bijhad. mske lipte terug dat hij te dicht bij zat. De vrouw bevond zich namelijk op minder dan een meter van hen af en stond ter hoogte van het zeteltje rechtover hen, waarop een meisje zat dat eerst haar benen over de leuning in de gang liet bungelen maar toen bij het zien van het fenomeen zich een kwartslag draaide en verkoos de benepen ruimte die overbleef tussen haar zetel en Slow’s knieën te benutten.

Of ze het deed omwille van wat ze zag of omwille van de walm die ook even later mskes neusgaten kwam teisteren, dat weet mske niet, want dat was het wat mis was. Waar we gisteren schreven dat Kris Meertens zich bijna had bedaan, was er bij deze vrouw geen sikkepit twijfel, het stond als een paal boven water: zij had het gedaan.

En ergens begrijpt mske dat niet. Als het een probleem is, is er een oplossing. Je ziet het dikwijls genoeg in de publiciteitsspotjes. En dan trek je toch ook geen witte broek aan. Als dat het probleem niet was, dan begrijpt mske het ook niet. Er zijn daar cafeekes genoeg om eens binnen te duiken. Aan een slechte busverbinding kan het ook moeilijk liggen want tussen de twee steden rijden er namelijk meerdere bussen.

De bedenking dat het heerschap misschien niet wou wachten is een mogelijkheid maar aangezien mske geen voorstander is van oordelen op het uitzicht zullen we dat ook maar verwerpen.

In elk geval zou zij van een liefhebbende echtgenoot verwachten dat hij, als er zoiets voorvalt, achter zijn vrouw zou gaan staan zodat het niet zo zichtbaar zou zijn voor een ganse -volle- bus.

Of wist de vrouw het persoonlijk ook niet? Dat kan mske ook moeilijk aannemen, gezien het zichtbaar en ruikbaar was.

Waarom blijft die vrouw nu in mskes hoofd spoken? Ook dat begrijpt ze niet. Misschien het feit dat ze er niet tegen kan dat iemand zo publiekelijk voor schut komt te staan?