Straks gaan Slow en mske naar de winkel, maar Slow wou gisteren al om het nodige voor de komende wisseling tussen oud en nieuw. Hij vreesde dat ze anders hun hand op een leeg nest zouden kunnen leggen. mske ging niet mee. mske is uiteindelijk toch aan het werk. Een discussie met Mr. Sloddermans en met Mr. Van Schoonhuyzen maakte dat ze helemaal geen vakantiegevoel had en dat ze alle dossiers van Mr. Van Schoonhuyzen vanavond de deur uit wil in de hoop dat ze hem daarna niet meer weer zal horen. Dan zou ze morgen tenminste nog een vrije dag hebben. Later meer daar over.

Slow wou dus naar de winkel en hij belde de belbus. Hij zou wel zien hoe hij terugkwam.  Maar hij wou maar vertrekken tegen halfvijf want hij wou eerst de cross nog zien.  Om half zes ging de telefoon. Of mske met de fiets naar het dorpke over de berg wou komen, vroeg hij, want anders geraakte hij nooit thuis. mske zag haar planning in rook opgaan.

Ze nam haar fiets, ploeterde in het donker door sneeuw en ijs en glad en glij tot aan de baan naar het dorpke over de berg, die was gelukkig open. En dan stond de band van die fiets nog plat.  Ze had Slow al snel gevonden. Drie volle tassen had die mee. Als dat het nodige was voor de komende jaarwissel dan zijn ze tegen zondag alle twee opengebarsten. De diepvriestas heeft hen dat al voorgedaan. Die ziet er al een beteke ontploft uit.

Ze laadden de tassen op en aan de fiets en vatten de weg terug aan. mske was niet vies gezind of zo maar ze mopperde toch wat over Mr. Van Schoonhuyzen en Slow mopperde wat terug en mske mopperde terug dat het niet was omdat Slow de cross wou zien dat zij de cross moest doen.

Ze zette er een flinke tred in. En Slow mocht de zwaarbeladen fiets door die soms bevroren, soms papperige brij duwen.