Amke heeft dus een gravatar. Maar laatst vroeg de kleine schrijfster in spe of ze ook eens iets mocht schrijven op het blog. Ik beloofde haar een profiel aan te maken zodat ze de woensdag, nadat ze terug was van zeeklassen, haar relaaske hier kon doen.

Wie denkt dat ze dat zou vergeten, mag al stilaan wat anders gaan denken. Eergisteren was het zover en Amke stond te trappelen van ongeduld. Dus hebben we Bollie’s laptop maar opgezet. Maar owee, het blog kwam er niet door. Iets anders trouwens ook niet. De ganse avond bleef dat internet uitliggen. Amke wou Bollie opbellen om het te melden, maar Bollie zou dat toch niet gehoord hebben terwijl ze daar met Ruin aan het rondrijden was.

“Dat is niet eerlijk” zei Amke en kruiste haar armen en keek streng naar de laptop. “Dat is niet eerlijk” zei ik en deed net hetzelfde. We spraken af dat ze het nu al gaat schrijven voor volgende week.

“Is mijn internet al terug?” vroeg Bollie toen ze binnenkwam.

Dus voor de avonturen van Amke op zeeklassen, gelieve nog een beetje geduld te oefenen.