Uitermate vermoeid en een ogenblik niet nadenken. Zo kan dat.

Het was de dag van de straffe toeren toen Slow en mske die ochtend zoveel geluk hadden gehad.

Oververmoeid zo ergens na 22u van een bus duikelen en dan snel op de lichtkrant kijken wat de eerste trein naar Landen is en dan zien dat de trein naar Welkenraedt al op het perron staat is genoeg om om als een haas die trappen af te sprinten, die trappen op te euh neen, dat is een roltrap en op die trein te wippen die zijn deuren sluit en vertrekt.

Oef! Net op tijd. mske ploft van opluchting in de zetel, maar dan ziet ze Slow’s gezicht betrekken. Die zegt: “eerstvolgende station Liège-Guillemins!” Hij kijkt echt verschrikt als hij zich afvraagt: “en wat met Tienen? Wat met Landen?”

mske loopt door de trein om de conductrices te zoeken die ze zag bij het instappen, maar die zijn blijkbaar verschwunden.

En dan merken ze dat de trein niet hetzelfde traject volgt als anders, hij volgt de HST-bedding. mske zou er van genoten hebben ware het niet dat het zo laat was en zij zo moe waren. De trein raast ook sneller dan hij normaal doet en ook daar zou mske van genoten hebben waren er niet de omstandigheden geweest.

Want nu piekert ze: “is er nog een trein naar Landen vanuit Liège-Guillemins op dit uur? Zo niet, is er nog een trein terug naar Leuven op dit uur? Zo ja, is er van uit Leuven nog een trein naar Landen op dit uur?” Ah ja, de trein naar Welkenraedt die rond 1u in Landen aankomt is de laatste trein, maar de trein naar Welkenraedt is blijkbaar niet meer zo te betrouwen. Ze piekert en piekert en piekert.

Door de snelle rit en de rechtstreekse lijn staan ze echter na een half uurtje al in Liège-Guillemins, waar ze de conductrices zoeken die nog altijd zoek lijken.

Op goed geluk crossen ze de trap op, ook een roltrap, maar toch ze crossen die op. Slow vergist zich en wil even de omlaagkomende roltrap opcrossen maar merkt al snel dat hij fout zit en komt mske achterna. Die rent over de perrons terwijl ze de lichtkranten bekijkt. De trein naar Landen staat vertrekkensklaar.

Ze holt de roltrap af en is nog op tijd om daar de twee conducteurs aan te spreken en de situatie uit te leggen. “Stap maar op” zeggen die en wijzen op de gereedstaande trein. Dat doen ze. De trein sluit zijn deuren en vertrekt.

Oef! Net op tijd. mske ploft van opluchting in de zetel, maar dan ziet ze de conducteur komen. Ja, wat nu? Moeten ze nu bijbetalen van Landen naar Liège-Guillemins? En nog eens van Liège-Guillemins naar Landen? De conducteur doet teken van: “laat maar zitten”.

Een half uurtje later zijn ze in Landen en uiteindelijk waren ze die dag maar een half uurtje later thuis dan normaal.

En dan weet iedereen haar van alles te vertellen over verdwaalde reizigers en herinnert Slow zich dat Liliwens het er ook eens over had in onze reacties, alleen hadden Slow en mske geen ticket gekregen, een ticket met “verdwaalde reiziger” er op. Dat vond vooral mske een beetje jammer.

Ze zijn hier blijkbaar erg gek op Liège-Guillemins.