In de trein, met Amke en Ella:

Slow wees: “kijk daar een vliegtuig”. Ze zaten in de trein en eer Amke en Ella de goeie richting vonden was het vliegtuig al weg.

Iets later wees Amke: “kijk daar, een vliegtuig, het is juist opgestogen”. “Ha!” wees Slow “en dat daar is juist aan het lenden”. “Ja zèg” zei Amke.

Even later reed de trein het station binnen. “De trein gaat lenden” wist Slow “en dan gaat hij stappen”. Amke en Ella kwamen niet meer bij, zeker niet toen Slow reageerde op het signaal van een andere aankomende trein met: “en die trein heeft juist gefoeterd”.

Uit de trein, zonder Amke en Ella:

Slow en mske liepen over de Grote Markt van Tienen en Slow vertelde aan mske dat hij in het wekelijks krantje had gelezen dat er een nieuw toeristisch parcours in Tienen was, waarbij je voorbij een ijsjesman kwam die met ijs allerlei figuren maakt. Hij ging verder en zei: “je kan kiezen of je per fiets of per velo gaat”.

mske reageerde: “Ja, sommige dagen is mijn fiets een velo en sommige dagen is mijn velo een fiets, dat hangt wat van zijn humeur af”.

“Ja zèg” zei Slow “ik bedoel, je kan kiezen: wandelen of te voet”.

…

Hij sloeg met zijn hand op mskes schouder en zei: wat zeg ik nu? Wandelen of te voet!”

Toen ik het hoorde dacht ik: “daar had Amke moeten bij zijn”.