Zoek
Bij Magda lazen we over eerste herinneringen en de vraag of het wel mogelijk is om herinneringen te hebben aan gebeurtenissen van je tweede.
Ja dus! mske heeft die.
De herinnering gaat als volgt:
-
mske ligt met haar hoofd op een vreemde man zijn schoot. Hij heeft een grote stopnaald vast. Hij steekt een stuk kurk achter haar oor. Hij zegt dat het geen pijn zal doen en hij brengt de stopnaald naar haar oor.
Zover de herinnering. Later wordt haar verteld dat ze van haar tante Gee zilveren oorringetjes had gekregen op haar tweede.
Was het écht een stopnaald? Wie zal het zeggen … maar is wel een verschil tussen herinnering en wat haar er over werd verteld.
Gerelateerde Berichten:
mizzD
Ik kan me dus echt niks herinneren van vóór m’n vierde..een bepaalde herinnering van op de kleuterschool..en het gevoel dat ik daarbij had.. dat kun je niet aan verhalen toeschrijven dus weet ik zeker dat ik het me zelf herinner. Alle andere herinneringen kunnen van oude foto’s of de vele verhalen komen die steeds weer verteld worden, dus daarvan ben ik niet zeker of ik het me zelf herinner. Nu ben ík nooit mishandeld met een stopnaald en een kurk op m’n tweede hahahahaha dát zou ik me wellicht ook nog herinneren!
ms
Zie je! Dat is volgens mij wél het punt. Dat een mens zich wel dingen herinnert die compleet abnormaal zijn voor een tweejarige.
Al herinner ik me ook de thuiskomst van mijn moeder uit het moederhuis met Broer in haar armen. Ik was toen tweeënhalf en was erg ontgoocheld in Broer. Die zei verdorie niets.
bea
Ik heb ook één armtierige herinnering van toen ik twee was, al de rest is gewist of weet ik van horen zeggen maar daar herinner ik me niets van.
mizzD
Maar dát is ook wel een hele gebeurtenis..je moeder weg en dan komt ze terug met zo’n nietszeggend kind hehe. Mijn moeder beviel altijd thuis…dus ja, dan lag ze gewoon in haar eigen bed..en zo’n babietje dat daar dan ineens bijlag maakte duidelijk niet zo’n erge indruk op mij dat het is bijgebleven..en ik was toen al bijna drie toen zussie heaven geboren werd.