Zelfs al wonen Amke en Ella hier niet en komen ze zomaar voor een weekend of zo, toch lijkt het altijd moeilijker om te wennen aan hun afwezigheid. Als ze aankomen heeft dat nooit geen gewenning vandoen.

Gisteren brachten Slow en mske Amke en Ella naar huis en toen ze in Leuven waren en bedachten dat er hier thuis niemand op hen zat te wachten hebben ze er van geprofiteerd om eens in Leuven rond te wandelen.

Ze hebben zich elk een badkostuum gepast en vonden alle twee dat hun oud hen beter gegoten zat. Ze zullen volgende week nog maar eens naar St. Truiden bussen.

Terwijl ze daar dan waren zijn zij maar bij Domus een retro spaghetti gaan eten. mske nam er een donkere Grimbergen bij, Slow een cola light.

Een cola light en een koffie later, wandelden ze op hun gemakske naar het station en zijn richting Landen gespoord.

Daar hebben ze een bezoekske gebracht aan de ZjeeBee want er was geen broodbeleg meer. Slow kan echt wel overdrijven, want hier staat nog choco, die ze kopen voor de kindjes, en confituur ook nog. Ooh! En ook nog paté!

Maar neen, als er hier niet minstens vijf verschillende soorten beleg zijn vindt Slow dat al hongersnood. Nu ja, hij mag content zijn, Zwarte Woudham en kip met curry en platte kaas en smeerkaas en euh … mske zegt dat ik hun aankopen niet moet gaan inventariseren.

En omdat ze moesten kiezen tussen zich haasten of de bus missen hebben ze maar gekozen om de winkelstraat van Landen nog eens door te wandelen. Ze zouden die volgende bus dan wel aan het stadhuis nemen.

Natuurlijk is die winkelstraat van Landen geen uur wandelen lang. Natuurlijk zijn ze niet in de kou aan die halte gaan zitten. Ze zijn respectievelijk nog maar een donkere Grimbergen en een Lindemans kriek gaan drinken.

En ja, thuis vonden ze zo precies hun draai niet goed. “Wat gaan we doen?” vroeg Slow. “Niks” zei mske.

Maar dat was toch wat ze al de ganse dag hadden gedaan?