Zoek
mske heeft vorige vrijdag nogal een flater geslagen bij het vriendje van Nichtje. Ze noemde hem Geert en hij heet helemaal niet Geert.
Natuurlijk denkt dat jonge soort dan dat tante toch al dement wordt.
mske vertelde het ’s avonds aan Broer, die er heel hard moest om lachen. Maar later, in het gesprek, zei hij ook Geert. “Oei!” zei hij “nu noem ik hem ook al Geert”.
mske heeft weer wat in gang gezet.
bea
Als daar maar geen ruzie van komt tussen nichtje en haar vriend
mizzD
Soms hebben mannen een echt Geerthoofd hè!
klaverke
Hahahaha, herkenbaar zo’n naamsverspreking. Zo had ik dat overlaatst ook voor tegen het vriendje van Naomi,dat was pijnlijk vooral omdat ik de naam zei van iemand die ze totaal uit haar leven gebannen heeft.
Toen het eruit was gefloept besefte ik wat ik had gezegd, ‘k kreeg er gelijk een warm hoofd van *lees rood *
Groetje ms-ke …
!
magda
Ik geloof dat ik dikwijls eens “verstrooid” ben. De namen van de oudste kleinzoon en de tweede zoon haspel ik wel eens door elkaar. Of zou het toch meer dan verstrooidheid zijn ?
liliane
Ja hoe ouder we worden hoe meer namen er bij komen, en dan is missen al eens menselijk he