Het was nu ook weer in de trein naar Utrecht. In het station aangekomen wilde een behulpzame jongen Slow helpen met zijn koffer, maar die koffer wielt dus wel. En Slow bedankte de jongen.

Bij het uitstappen zelf, nam mske haar koffer op om van die trein te stappen en dezelfde jongen wilde haar een handje toesteken. “Ik heb hem toch al vast” zei mske en hupte de trein af.

“Sterk hoor mevrouw” zei hij.

Oma’s met een tint grijs kunnen die jonge gasten nog verbaasd laten kijken.